Małolat&Ajron-W pogoni za lepszej jakości życiem (2004)

Małolat&Ajron-W pogoni za lepszej jakości życiem (2004)
Idź do strony 1, 2 Następny

To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek

Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi

Forum KRYPTA HIP-HOPU Strona Główna » www.kryptahiphopu.pl - zapraszamy do zupełnie nowej Krypty! » Małolat&Ajron-W pogoni za lepszej jakości życiem (2004)

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

dan
BOSS
BOSS

Dołączył: 18 Lut 2006
Posty: 960
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/4

Skąd: Wrocław

Wysłany: Sob 3:45, 25 Lut 2006 Temat postu: Małolat&Ajron-W pogoni za lepszej jakości życiem (2004)

Małolat & Ajron "W pogoni za lepszej jakości życiem"

Audio tracklist:

1. To tylko M&A
2. w tej grze
3. Przestępcze myśli (gościnnie Włodi)
4. W weekendy zyjąc
5. Rodzice
6. Sąsiedzi (gościnnie Ero, Sokół)
7. Rap z boiska (gościnnie Kafar)
8. Piszę tekst (gościnnie Ten Typ Mes)
9. Ostatnia szansa
10. Klasyk (Rap miejski)
11. One (gościnnie Eis)
12. Wkurwiam się
13. Trzeba żyć (gościnnie Pezet)

Małolat i Ajron - duet o którym w 2005 roku było cały czas cholernie głośno. Huczało o Nich chyba każde polskie forum traktujące o hip hopie. Huczała również wiejsko-miejska prasa dla ambitnych plotkar, chcących poszerzyć swoje horyzonty, sięgając dalej niż ich astygmatyczne spojrzenia osiedlowych społeczniaków. U mnie w domu natomiast huczał tylko mój starszy, wkurzony jak zwykle "na ten bit co tak wybija z głośników"...

Wszystko to za sprawą płyty owego duetu. O ile w moim przypadku "huczący rodzic" wkurzał się na ciężką stopę, o której idealne, dobitne brzmienie zadbał (prawie zawsze zadbał dodajmy...) Ajron, to w przypadku internetu, prasy i "mocherowych obrońców moralności" tym "winnym" okazał się być Małolat.
Ten rozdział jednak zdaje się być już zamknięty tak dla Niego jak i dla ewentualnych odbiorców. Aczkolwiek warto napomnieć, że chodziło o kłopoty z prawem. Małolat zamieszany był w sprawę narkotykową, odsiedział swoje i jest już na wolności.

Przyznam, że od kiedy tylko dowiedziałem się o projekcie M&A, czekałem z niecierpliwością na pełen Ich album. Obaj byli debiutantami, aczkolwiek sądząc po Ich gościnnych występach na albumach innych wykonawców (np. Pezeta i Noona), można było spodziewać się czegoś specjalnego. Po pewnym czasie, na internecie rozprzestrzenił się pierwszy singiel duetu pod tytułem: "W tej grze"... Po przesłuchaniu ów tracka, dosłownie poczułem się urażony... Ten kawałek ma jeden z najgorszych bitów jakie słyszałem! Beznadziejny, tandetny, wręcz odpustowy sampel, któremu towarzyszy zamiast mocnego kicka, jakieś klaśnięcie kojarzące się z techno-zamulonym kawałkiem rodem z wieśniackich, remizowych imprez dla półdebili w stylu MC Terminatora z mojej klasy (patrz hyde park post Mamby w temacie "Analfabetyzm wtórny - Następcy proleteriackich chuliganów"). Bez kitu! Moja pierwsza myśl to było: "Boże, disco polo! Widzisz a nie grzmisz!", Kawałek prawie ratuje natomiast Małolat, który w poprawny sposób przewija tekst, na szczeście unikając "aniołów", "stajlów" i "suczek".

Po przełknięciu pierwszego łyku obrzydliwgo jak ciepła wódka syfu jakim jest singiel, docieramy jednak do lepszej cześći płyty. Dostrzegamy świetnego MC rezydenta z równie dobrym producentem, których nakład pracy został wzbogacony przez odpowiednio dobranych gości, których występy można zaliczyć do jednych z ciekawszych featuringów minionego roku. Znalazły się tu i luźny kawałek o dziewczynah, czy ironiczna apostrofa kierowana do sąsiadów ("One", "Sąsiedzi",) jak i głębsze wręcz wzruszające refleksje Małolata dotyczące spraw osobistych. Kawałki takie jak: "Przestępcze myśli", "Rodzice", "Wkurwiam się" czy "Trzeba żyć" naprawdę dają do myślenia i jeśli jest ktoś kto nie wierzy, że rap często poruszający temat ulicznego handlu w ramach swoistej "audiobiografii" nie ma wartości dydaktycznych, ten powinien wreszcie wysiąść z Bentley'a i popatrzeć na gnojków którzy sprzedają butelki po sklepach, szukając hajsu...
Jest kilka kawałków wypośrodkowanych, które są równie ciekawe, a być może nawet w przyszłości będą klasyczne. Poziom natomiast nie spada poniżej pewnego pułapu zarówno pod względem rapu jak i produkcji. Dodajmy, że ten pułap ustanowiony jest dość wysoko w stosunku do większości rodzimych produkcji.
Jedyną bolączką Małolata są momentamii nie robiące większego wrażenia, mało techniczne rymy. Do flow natomiast nie mam zastrzeżeń. Niektórym może też momentami nieodpowiadać nawarstwienie bluzgów (szczególnie słowa "Kurwa" Smile

) i specyficzne ukierunkowanie tematyki, zawsze krążącej nie dalej niż wokół bloku, osiedla itd. Mi to jednak w przypadku tej płyty aż tak nie przeszkadza.

Ajron robi bity czasem nowatorskie ("W weekendy żyjąc"), czasem w klasycznej konwencji ("Trzeba żyć"), aczkolwiek poza wspomnianym nieszczęsnym singlem, zawsze ciekawie zaaranżowane i z bardzo wyraźną, mocną stopą. Mi ten styl w zupełności odpowiada, stawiając go w czołówce polskich producentów. Poza tym tworzy on niemal idealną chemię z Małolatem, który preferuje raczej długie wersy. Robiąc bity zwykle w dość wolnym tempie, Ajron stworzył niezwykle klimatyczne dzieła, pełne nostalgii i głębokich emocji świetnie pasujące do flow i tekstów rapera.

Moim zdaniem płyta "W pogoni za lepszej jakości życiem" na zawsze wpisała się już na listę najlepszych hardcore'owych ulicznych albumów w Polsce. Mam jednak nadzieję, na rychłą kontynuację współpracy duetu. Chciałbym aby ich kolejny album pokazał Ich z innej strony słuchaczom, którzy nie docenili debiutu z różnych powodów.
To co najbardziej mnie urzekło to chyba element zaskoczenia. Poprostu nie miałem pojęcia, jakie klimaty będą reprezentować M&A. Ta płyta to pewien powiew świeżości, której napewno brakuje w polskim rapie. Nie jest to ani drugi "Skandal", ani największy klasyk, ale na pewno jest to świetny (ale nie idealny) album, a jeszcze lepszy debiut.

Ocena: 8/10

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez dan dnia Śro 14:06, 29 Mar 2006, w całości zmieniany 6 razy